Τι ακριβώς πάμε να συζητήσουμε με την Τουρκία;

Του Σεμπαϊδήν Καραχότζα

Οι γνώσεις μου πάνω στα διεθνή ζητήματα, ακόμα και σε ότι αφορά τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι ελάχιστες κι ως εκ τούτου σίγουρα δε μπορώ να μιλήσω ως ειδικός.

Όμως από τότε που θυμάμαι και παρακολουθώ την επικαιρότητα, κάθε φορά που η Τουρκία κάθεται στο τραπέζι του διαλόγου, προσέρχεται σε αυτό μόνο με απαιτήσεις ενώ εμείς πάμε κάθε φορά φορώντας το κοστούμι του καλού γείτονα και χωρίς φυσικά την παραμικρή απαίτηση.

Έτσι κι αυτή τη φορά πάμε σε έναν διάλογο γνωρίζοντας εξ αρχής τις απαιτήσεις του κακού γείτονα.

Αναρωτιέμαι λοιπόν, για ποιόν λόγο θα καθίσουμε στο τραπέζι του διαλόγου;

Αν ο σκοπός της ελληνικής κυβέρνησης είναι να μην ενδώσει στις απαιτήσεις της Άγκυρας, το ΟΧΙ θα μπορούσε να το πει και χωρίς αυτόν τον διάλογο.

Εκτός αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει σκοπό να υποχωρήσεις και να ικανοποιήσει λίγα ή πολλά από τα αιτήματα της Τουρκίας.

Όλοι, ακόμα και οι πιο άσχετοι ξέρουμε πως για την Τουρκία, διάλογος σημαίνει «ζητάω».

Εμείς τι έχουμε να ζητήσουμε; Να ράψει και η Τουρκία κοστούμι καλού γείτονα;

Αυτό δεν το έκανε ως τώρα και θα το κάνει τώρα;

Εξάλλου η Τουρκία φροντίζει να μας αποδεικνύει καθημερινά με τις ενέργειες της πως δεν της πάει καθόλου του κοστούμι του καλού γείτονα.

Ούτε μέτρο ελληνικής γης, ούτε σταγόνα ελληνικής θάλασσας στην Τουρκία κύριε Μητσοτάκη. Διότι μετά τον διάλογο με την Τουρκία θα πρέπει να καθίσετε στο τραπέζι του διαλόγου με τον ελληνικό λαό.